textielproject NBvP 2010

Een aantal maanden geleden stond er een oproep van Mathilde Jongbloed in het blad van Vrouwen van Nu om deel te nemen aan het "textielkunstproject 2010" dat volgend jaar in maart plaats vindt in Leiden en vanmorgen was de eerste ontmoeting in Zwolle.

We mochten kennismaken met elkaar en elkaars projecten en voorkeuren en dat was gezellig en meestal interessant.

We gaan aan de slag met het thema: 'MIJN SPOREN" en dat maakt mij er van bewust dat een vrouw in haar leven heel veel sporen achterlaat. Leven, liefde, verdriet, geluk, vreugde en vriendschap - zwangerschap; bevalling, operaties; pijn ; het leven laat haar sporen na.

Er was een korte discussie: het aanvankelijke voorstel was "de sporen die ik achterlaat"wat bij enkelen de reactie opriep van "ik ben nog niet dood " - maar volgens mij zou dan het thema moeten zijn: " de sporen die ik nalaat"

Nou ja - zomaar een gedachtenspinsel.

Ik weet nu nog niet waar ik uitkom wat dit project betreft maar het is wel een boeiend thema.

Omdat een bericht zonder plaatje eigenlijk niks is plaats ik hierbij een foto van de quilt die ik vanmorgen heb gepresenteerd - quilt en vilt. Gemaakt op de naai- en de punchmachine met katoen, wol, zijde, flanel.

ROOD

De afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest om het project "ROOD"tot een goed einde te brengen - om de verrassing voor de "vrouwen van Scharlaken" nog even vast te houden hierbij alleen een detailfoto.

Erg leuk om te doen en heel verrassend om alleen roden te gebruiken in allerlei schakeringen en structuren.

Door zoals nu toon-op-toon te werken ontstaat ook een soort blended effect: iets wat je veel ziet bijvoorbeeld bij het gebruik van roosjesstoffen maar ook in de bekende Kaffe Fassett quilts.

Van hem heb ik twee jaar geleden geleerd dat hij steeds zoekt naar iets van harmonie in zijn arrangement - dus bijvoorbeeld een overloopje van geel naar geel-groen naar groen en dan ineens bedenkt dat het toch wel erg saai is zo en er gerust een totaal andere kleur tussendoor gooit. Puur op zijn gevoel en ja, je hoeft geen Kaffe te heten om te weten dat werken op je gevoel altijd het dichtst bij jezelf staat. Doen wat jezelf mooi vindt - onafhankelijk wat iemand zegt - werkt voor de meeste mensen het beste. Kaffe werkt altijd met dessins omdat hij het werken met bijvoorbeeld handgeverfde of batiks saai en somber vindt maar ik heb gemerkt dat je ook met dat soort stoffen tot zeer verrassende ontwerpen kunt komen , ook wanneer je zijn principes toepast.

Wat ikzelf vaak nog het leukst vind om gewoon eens alle regels los te laten, alsof je een beginner bent en dan gewoon gaat doen. Niet alvast tien stappen vooruit denken maar stapje voor stapje, stukje voor stukje en een werk laten groeien.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je aan een cursus niks hebt: er zijn altijd weer vele wegen die naar Rome leiden. En het contact met de andere cursisten is ook altijd heel fijn, dat vind ik zelf tenminste.

Ik probeer per jaar altijd ongeveer 1 cursus of workshop te volgen: binnenkort ga ik weer een dagje naar Tilburg, naar Gil de Vloo, om iets met transferverf en structuren en zo te gaan doen.
Ik kan me er nu al op verheugen.

Natuurlijk zit ook "TIJD" voor Dutchbagladies in mijn hoofd - een basisschets is gemaakt en toen kreeg ik een boek van een goede vriend van ons in handen en in dat boek gaat met helemaal terug naar het begin van de tijdmeting - Chinezen, Egyptenaren, ik denk dat ik daar wel wat mee kan in mijn ontwerp.