zondag 25 oktober 2009

SDA conference Tilburg en inspiratie


Inspiration.
Is it necessary?
Does it excist?
Where can we find it?
How can we use it?

De afgelopen dagen was ik in Tilburg bij de eerste Europese conferentie van de SDA ( Surface Design Association ) Ik heb en heel erg leuke workshop gevolg bij Ria van Dijk ( http://www.riavandijk.nl/ ) zij gaf les in het batikken met chinese wasmessen. Ik had wel eens gebatikt dus helemaal vreemd was het niet maar dit is toch werkelijk een hele nieuwe manier ( voor mij ) van werken. Wat een ervaring en ik hoop me er t.z.t. verder in te kunnen bekwamen.

Op vrijdag volgde een intensieve dag met lezingen van Linda Colsh, ( http://www.lindacolsh.com/ ); Els van Baarle ( http://www.elsvanbaarle.nl/ ); Brigitta Varadi (http://brigittavaradi.squarespace.com/ ) en Biret Tavman. Er was uitgebreid gelegenheid elkaar te ontmoeten en te spreken en zelf te vertellen over eigen werk en inspiratie.

Bovenaan dit blogje staan een viertal vragen waarmee Els haar lezing begon.
Inspiratie, heb je het nodig, bestaat het eigenlijk wel, waar is het te vinden en hoe gebruiken we het dan?? Er zijn veel antwoorden mogelijk.

En natuurlijk kon er ook geshopt worden in het atelier van Karina van Vught ( http://www.zijdelings.com/ ) wat men dan ook uitgebereid deed.

Het was fantastisch erbij te zien en kijk nu al uit naar de volgende keer.

maandag 19 oktober 2009

in memoriam

vandaag hebben we afscheid genomen van onze vriend en buurman Jan. Nog maar 56 jaar oud. Wij denken aan hem en aan zijn vrouw.

Today we have said an eternal "goodbye" to our friend en neighbour Jan. He was only 56 years old. We remember him and are caring his wife.

zondag 18 oktober 2009

en toen was het ineens half oktober ( mid october )


Het gebeurd soms zomaar - zo druk zijn met van alles en nog wat ( belangrijke zaken maar ook druk met niks ) dat er van bloggen niks komt.


Dat is dus nu gebeurd: ik heb de afgelopen periode veel tijd gebruikt om na te denken over dat wat ik nu echt graag wil en met wie en wanneer en zo. Behalve dat het veel tijd kost is het ook een emotioneel proces dat veel energie vergt. Ik heb dan de neiging in een cocon te kruipen - een muur om mij heen op te trekken - met alleen maar hier en daar een opening naar buiten naar hen die mij lief zijn, die ik nodig heb, die mij nodig hebben.


Het is belangrijk dat ik minder kwetsbaar wordt en daar vloeit automatisch uit voort dat ik dus afstand en soms ook afscheid ga nemen van groepen, situaties en mensen. Jammer, maar vooral voor mijzelf veel beter.


Zo ben ik na lang dubben en wikken en wegen gestopt met "DutchBagLadies" - het was voor mij niet wat ik had gedacht en verwacht. De groep gaat binnenkort verder onder een andere naam. Natuurlijk wens ik ze daarbij veel succes.


Daar tegenover staat dat ik me heb ingeschreven voor een winterlange cursus bij textielkunstenares Colette Berends uit Zwolle. Niet om haar werk te kopieëren maar vooral om te leren hoe zij werkt, haar verhalen te horen en om kennis te maken met een andere manier van "quilten en textielkunst".


Thans leg ik eveneens de laatste hand aan een wandquilt voor het "textielkunstproject" dat volgend jaar maart in Leiden zal worden gehouden.


Naast quilten hebben mijn man en ik ook nog een gezamenlijke hobby: het zoeken van mineralen en gesteenten - we gaan daarvoor min of meer regelmatig naar Duitsland waar we al erg mooie stukken hebben gevonden. Lekker in de open lucht zoeken met "lotgenoten", het was vandaag weer zo'n uitgelezen mooie herfstdag. In Wehrendorf nabij Bad Essen vonden we weer prachtige kristallen en mineralen van verschillende aard. Groot en klein maar steeds prachtig, vooral wanneer je je realiseert dat jijzelf de eerste bent die zo'n steen van binnen ziet. "Made in Heaven", om het eens met Reinier van de Berg te zeggen, sporen van God, van schepping en van evolutie. Van vroeger en later, van toen naar nu.


Bovendien heb ik gisteren een bijzonder boek besteld. "Het stille later" van Wim Niesten, een nederlandse auteur wiens eerste roman in 2007 is bekroond met een AKO prijs voor nieuwe schrijvers. Ben heel benieuwd dus nu maar elke dag de postbode in de gaten houden. Hij schrijft ook prachtige gedichten heb ik inmiddels ontdekt.